"En de Engel des Heeren vond ze aan eene waterfontein in de woestijn, aan de fontein op den weg van Sur; en hij zeide: Hagar, gij dienstmaagd van Sarai, van waar komt gij, en waar zult gij henengaan? En zij zeide: Ik ben vluchtende van het aangezicht mijner vrouwe Sarai. Toen zeide de engel des Heeren tot haar: Keer weder tot uwe vrouwe, en verneder u onder hare handen. Voorts zeide de engel des Heeren tot haar: Ik zal uw zaad grootelijks vermenigvuldigen, zoodat het vanwege de menigte niet zal geteld worden. Ook zeide des Heeren engel tot haar: Zie, gij zijt zwanger en zult eenen zoon baren, en gij zult zijnen naam Ismaël noemen, omdat de Heere uwe verdrukking aangehoord heeft. En hij zal een woudezel van een mensch zijn; zijne hand zal tegen allen zijn, en de hand van allen tegen hem; en hij zal wonen voor het aangezicht aller zijner broederen. En zij noemde den naam des Heeren die tot haar sprak: Gij God des aanziens; want zij zeide: Heb ik ook hier gezien naar dien, die mij aanziet? Daarom noemde men dien put den put Lachai—Roi; zie, hij is tusschen Kades en tusschen Bered. En Hagar baarde Abram eenen zoon; en Abram noemde den naam zijns zoons, dien Hagar gebaard had, Ismaël. En Abram was zes en tachtig jaren oud toen HagarIsmaël aan Abram baarde."